|
|
Wijk op de schop 2005 |
Mei 2005 We gaan een nieuwe fase in.... |
Op 20 mei arriveren de eerste delen van de te plaatsen torenkraan. De voet wordt op de fundering geplaatst en de eerste segmenten worden door een mobile kraan geplaatst. Op 31 mei wordt de kraan verder opgebouwd. Het wordt een spectaculaire klus die veel belangstelling trekt. 's Ochtends is de toren al tot hoogte opgebouwd. Voor de monteurs misschien een routineklus, voor de omstanders een ijzingwekkend karwei. Dan wordt de cabine, een gevaarte van zestien ton, moeiteloos door de mobiele kraan naar boven gehesen. Hierna wordt de spits geplaatst en vervolgens de achtergiek. Indrukwekkend is het plaatsen van de voorgiek waarbij de machinist van de mobiele kraan deze zo op armlengte afstand van de toren weet te manouvreren dat de monteurs weinig moeite schijnen te hebben om de laatste decimeters te overbruggen en de giek vervolgens met pennen vastkoppelen aan de draaikrans. Tot slot gaan dan nog zes contragewichten van elk 2500 kilo naar boven. Met een hoogte van 60 meter (onder de haak) en een reikwijdte van 40 meter, is er voor de komende tijd een nieuwe blikvanger aan de skyline van Maassluis verschenen. |
Kraanmachinist Henk Tieben is de komende maanden misschien wel de meest eenzame man op de bouwlocatie. 's Morgens om zeven uur begeeft hij zich naar eenzame hoogten, zo'n 60 meter boven het maaiveld, om 's middags tegen vier uur weer af te dalen naar het aardse. Maar het beroep van kraanmachinist schijnt een heel bijzonder beroep te zijn, want zit je eenmaal in je cabine, dan voel je je thuis. Ook Henk vindt daar zijn rust. En voor het contact met de buitenwereld is er op de werkdag altijd nog de portofoon en telefoon. "Alles heb ik bij me. Eten, drinken, een tandenstoker, een spiegeltje voor het geval ik iets in mijn oog krijg. Plassen kan ik in een jerrycan. Als ik ’s ochtends in de cabine de zon op zie komen en ik drink mijn bakje thee, dan ervaar ik wel eens een sprankelend geluksgevoel". |
Half april wordt het werk op de locatie Merellaan hervat. Om de palen wordt een kartonnen ring geplaatst, waarna een werkvloer wordt gestort. In deze vloer worden op onderlinge afstanden van tachtig centimeter zogenaamde broodjes geplaatst. Deze zullen dienen om de bekisting na plaatsing te stellen en te schoren. |
21 april gaan uitvoerders Ruud en Martin van Panagro de palen voor de torens Abel Tasman en Jacob Roggeveen uitzetten. Ook worden de palen uigezet voor de kraanpoeren. Dit zijn plaatsen waarop de fundering gestort zal worden voor de straks op te bouwen torenkranen. De week hierna arriveert de heistelling weer en na enkele dagen is van 's morgens zeven tot 's avonds vijf uur weer het vertrouwde geluid van het palen slaan te horen. Voor de Jacob Roggeveen zullen 188 palen, en voor de Abel Tasman 235 palen de grond ingedreven worden. Tot slot komt het slaan van 47 palen voor het parkeerdek aan bod. De ene wijkbewoner vraagt zich af waarom er tien uur per geheid wordt, de ander zegt: "Laat ze maar door gaan met heien, des te eerder zijn we er van af". |
Het werk aan de riolering op de locatie 'Hof van Zuid' vordert gestaag, maar het zal nog geruime tijd duren voor het gehele hoofdriool geplaatst is. |
Bij de bouwplaats van de Willem Barentsztoren zijn de betonvlechters inmiddels druk in de weer met het vlechten van de bewapening voor de balken. Hierna wordt de bekisting aangebracht welke vervolgens gesteld en geschoord wordt. |
Hierna wordt begonnen met het storten van beton. Dit gebeurt in twee tot drie lagen. Zou men dit in één keer doen dan bestaat de kans dat door de zijwaartse druk de schoren het begeven of dat de bekisting omhoog wordt getild, met het gevolg dat het beton vrijelijk in de bouwput weg zou kunnen lopen. |
Als het beton voldoende is gehard kan de bekisting worden verwijderd. Dan wordt de omtrek van de fundering goed zichtbaar. |