Geschiedenis
In 1972 werd in de nieuw gebouwde Burgemeesterswijk in Maassluis de wijkvereniging ‘De Flat’ opgericht. In de
‘Doelstellingen en achtergronden’ van deze vereniging staat vermeld: ‘De wijkvereniging dient aan te sluiten op
sociale, culturele en recreatieve behoeften, die leven bij de bewoners in de Westwijk’.

De wijkvereniging had in die tijd twee hoofdactiviteiten, te weten een recreatieve sector en een sociale sector.
De recreatieve sector spreekt voor zichzelf: recreatie bedrijven zoals bingo, bridgen, klaverjassen, een fotoclub, het
ontplooien van kinderactiviteiten enzovoort.
De sociale sector bestond uit het signaleren van problemen in de wijk en het oplossen daarvan, het bezoeken van
nieuwe wijkbewoners, hulp bij ziekte en dergelijke.

In februari 1987 werd door een aantal bewoners uit de wijk de ‘Commissie Leefbaarheid Burgemeesterswijk’
opgericht. Dit werd een aparte werkgroep in de wijkvereniging.
De eerste voorzitter was Jacques Groen, toen tevens voorzitter van wijkvereniging ‘De Flat’. Toen deze in 1991 voor
zijn werk een aantal maanden naar het buitenland moest, vroeg hij Ria Derwort tijdelijk het voorzitterschap van de
wijkvereniging op zich te nemen.
De secretaris van de ‘Commissie Leefbaarheid’ in de persoon van Arie Patijn zou tijdelijk het voorzitterschap van deze
commissie op zich nemen.

In april 1992 trad Jacques Groen af als voorzitter van de ‘Commissie Leefbaarheid’ en werd Ria Derwort officieel
voorzitter.
In diezelfde maand werd de ‘Huurdersraad Maassluis’ (HRM) opgericht, waarin Ria Derwort als afgevaardigde van de
‘Commissie Leefbaarheid’ plaatsnam. Hierdoor ging de aandacht van de commissie verder dan alleen de directe
woonomgeving. Zij ging zich ook bezighouden met ‘echte’ huurderszaken.

Als eerste werd in juli 1992 een enquête gehouden onder de 540 bewoners van de laagbouwflats over het al dan niet
indienen van een bezwaarschrift tegen een opgelegde huurverhoging, dit in verband met de vele klachten over vocht,
tocht en stank in deze flats. Van de 540 benaderde bewoners wilden er toen 207 daadwerkelijk een bezwaarschrift
indienen. Deze bezwaarschriften zijn toen ook ingediend bij de ‘Huurcommissie’ waarna er een tweetal hoorzittingen
werden gehouden waarbij enkele tientallen bewoners zelf hun bezwaarschrift hebben toegelicht; daarnaast was de
‘Commissie Leefbaarheid’ afgevaardigde voor de overige bewoners. De huurverhoging heeft de ‘Commissie
Leefbaarheid’ toen niet kunnen tegenhouden, maar zij heeft wel kunnen bewerkstelligen dat klachten met betrekking
tot verrotte kozijnen, slecht sluitende balkon- en andere deuren, binnen één maand na het indienen van een klacht
door de ‘Woningstichting Maassluis’, verholpen moest zijn.

Zo heeft de ‘Commissie Leefbaarheid’ in de loop der jaren heel veel, zowel op huurdersgebied als op het gebied van
de woonomgeving, voor de bewoners van de Burgemeesterswijk gedaan.

Maar ook voor de individuele bewoner van de wijk heeft de commissie zich ingezet.
Zo heeft de ‘Commissie Leefbaarheid’ destijds het nieuwe fenomeen ‘Wijkbeheer’ naar de Burgemeesterswijk gehaald
en werd deze wijk in 1995 officieel ‘proefwijk’. Het wijkbeheer werd in maart 1996 gestart met de
‘Duizend-dingen-dagen’. Vijf dagen van activiteiten en feest in de wijk, zowel voor jong als oud.

De ‘Commissie Leefbaarheid’ zorgde er ook voor dat met regelmaat de galerij- en balkonzijdes van de flats in een
verfrissend verfje werd gezet. Wat betreft de kleurstellingen mochten de bewoners middels een enquête hun voorkeur
uitspreken.

Toen bleek dat ook de Burgemeesterswijk niet zou ontkomen aan het WSM-project ‘Maassluis mooier maken’, heeft
de ‘Commissie Leefbaarheid’ bedongen dat zij als gelijkwaardige gesprekspartner, tezamen met WSM en Gemeente
aan tafel zou zitten bij de onderhandelingen over de (vernieuwde) Burgemeesterswijk. Om dit te bereiken heeft de
commissie in samenwerking met ‘Steunpunt Wonen’ een rapport opgesteld met de naam ‘De Burgemeesters willen
aan tafel’. Dit rapport is tot stand gekomen door interviews te houden met bewoners uit alle geledingen uit de
Burgemeesterswijk. Het rapport is op 15 december 1999 aangeboden aan de Woningstichting Maassluis en
Gemeente, waarbij in de begeleidende brief het volgende stond vermeld: "Wij vinden het als ‘Commissie
Leefbaarheid’ namelijk zeer belangrijk dat de wijkbewoners hun eigen mening over hun woonomgeving naast de
mening van WSM en Gemeente kunnen leggen. Want zij zijn degenen die er wonen en zij weten beter wat er goed of
slecht is aan of in de Burgemeesterswijk, dan mensen van buiten de wijk". Het resultaat was dat de Commissie
Leefbaarheid op 30 mei 2000 werd uitgenodigd om in het vervolg als gelijkwaardige partner aan tafel te komen zitten.

Om tegen te gaan dat de Burgemeesterswijk een dure nieuwbouwwijk zou worden waar voor de huidige bewoners
geen plaats (meer) zou zijn, heeft de commissie in de zomer van 2001 een enquête gehouden onder de bewoners van
de Burgemeesterswijk met de vraag wat zij in de toekomstige vernieuwde wijk verwezenlijkt zouden willen zien. Daar
kwam uit voort dat 80% van de bewoners opnieuw een huurwoning zouden willen hebben.
In oktober van dat jaar is deze enquête onder de naam ‘Hoe de Burgemeesters wensen te wonen’, officieel
aangeboden aan WSM en Gemeente, waarbij de voorzitter van de commissie met nadruk heeft gesteld te luisteren
naar de bewoners van de Burgemeesterswijk, hen serieus te nemen en met elkaar de mogelijkheid te creëren dat vele
bewoners terug kunnen keren in de vernieuwde wijk.
De commissie heeft daarna hard onderhandeld over een goed sociaal plan met daarin onder andere goede
verhuiskostenvergoedingen. Bovendien hebben deze onderhandelingen niet alleen geresulteerd in een hoog
percentage huurwoningen en vooral sociale huurwoningen, maar ook sociale koopwoningen, in de vernieuwde
Burgemeesterswijk. Daarvoor heeft de commissie regelmatig de politiek benaderd en op vele gemeentelijke raads- en
commissievergaderingen ingesproken, daarbij de belangen van de bewoners van de Burgemeesterswijk steeds
onder woorden brengend. Zij werd hierin gesteund door onder de bewoners van de wijk gehouden vraaggesprekken
en een enquête.

Ook heeft de commissie maandelijks overleg met de WSM over ondermeer individuele bewoners die moeten
uitverhuizen en daarbij tegen problemen aanlopen, of bewoners die persoonlijke problemen hebben en dat niet zelf
durven, kunnen, of willen aandragen bij de WSM of Gemeente.

Een project waarmee de ‘Commissie Leefbaarheid’ zich ook mee bezig houdt is het project ‘Ken je buur(t)’. Dit project
richt zich vooral op de ‘achterblijvers’ in de wijk. De bewoners die met hun woning nog niet aan de beurt zijn voor de
herstructurering, maar wel een aantal jaren in de ‘troep’ van sloop en nieuwbouw zullen zitten van steeds een
gedeelte van de Burgemeesterswijk. Voor die bewoners worden jaarlijks activiteiten georganiseerd zoals:

De Nationale Straatspeeldag, waarbij kinderen op een autovrije straat kunnen spelen;
De Opzoomerdagen bij de hoogbouwflats. Hier krijgen de bewoners van de hoogbouwflats een plantenbak gevuld
met planten om aan hun raamkozijn te hangen, waarbij de flat een fleurig aanzien krijgt. Indien de financiën het
toelaten zullen deze dagen verder opgevrolijkt worden met feestelijke activiteiten;
Het bouwdorp begint al een jaarlijkse traditie te worden. Kinderen kunnen in de laatste week van de zomervakantie
naar hartelust met hamer, zaag en hout aan de slag om hun ‘droomhuis’ te bouwen. Het thema kan van jaar tot jaar
wisselen;
Begin december als Sint-Nicolaas weer over de daken rijdt kunnen kinderen hun schoen inleveren bij de
flatcontactpersonen. Een paar dagen later mogen zij deze gevuld en wel weer ophalen;
Kerst spreekt tot ieders verbeelding. Zo ook in onze wijk. In samenwerking met de WSM en gemeente worden onder
andere diverse flats in een kerstjasje gestoken. Iets wat tot ver buiten Maasluis aan de wijk een feestelijk aanzien
geeft.

Bij al deze activiteiten is hulp van de bewoners van de Burgemeesterswijk natuurlijk ontontbeerlijk, maar de
‘Commissie Leefbaarheid’ ziet wat dat betreft de toekomst met vertrouwen tegemoet